Het is woensdagmiddag en juf Chantal is de enige juf die nog op school aan het werk is. De andere juffen en meesters zijn al naar huis. Alle schriften heeft ze al nagekeken. En ze is net klaar met het ophangen van de prachtige tekeningen die de kinderen vandaag over de herfst hebben gemaakt. Met een glimlach om haar mond kijkt ze tevreden naar de tekeningen. Wat waren alle kinderen heerlijk bezig vanmorgen! Het was weer eens een gezellige ochtend. De kinderen hadden veel plezier gehad toen ze buiten op het schoolplein bladeren en spinnetjes verzamelden om na te tekenen. Zo is het lang niet altijd… Terwijl juf Chantal naar de tekening van Jelle kijkt, verdwijnt haar glimlach.
Zonder dat ze er erg in heeft ontsnapt haar een diepe zucht en komen er rimpels op haar voorhoofd. Ze maakt zich zorgen om Jelle. Een vrolijke, slimme jongen die altijd iedereen wil helpen en erg veel van de natuur houdt. Maar er is iets waardoor juf Chantal al een poosje het idee heeft dat hij niet goed in zijn vel zit. Vanmorgen was hij weer erg stil geweest. Veel te stil!
En dan Nathalie - juf Chantal had al een aantal keren tegen haar gezegd, “Hé Nathalie, waar zit je met je aandacht? Kom eens even terug met je aandacht bij je rekenwerk.”
Opeens ziet ze in gedachte Thomas voor zich. Wat zat hij vanmorgen weer veel te wiebelen….Hij krijgt ook vaak z’n werk niet af, terwijl hij het wel snapt. Hij zegt wel eens dat hij bang is het niet af te krijgen.
En Dounia – die is vaak zo huilerig. Dat zegt haar moeder ook.
Voor juf Chantal er erg in heeft, gaan alle kinderen waar ze zich zorgen om maakt door haar hoofd. Eigenlijk zijn het er best wel heel veel! Wat zou ze graag willen dat ze daar iets aan kon doen.
Juf Chantal heeft een fijne groep en stuk voor stuk zijn het leuke kinderen. Alle kinderen zijn oké. Hoe komt het toch dat het zo vaak mis gaat? Vaak heeft ze het idee, dat niet iedereen elke dag met plezier naar school gaat. En dan zijn er ook nog een aantal kinderen waarbij het de ene dag prima gaat met werken en de volgende dag schieten ze niet op of hebben ze ineens veel fouten. Een paar kinderen zitten vaak andere kinderen van hun werk af te houden en als ze een poosje hard gewerkt hebben, lijkt het wel een heksenketel in de klas. Wat zou ze graag willen weten hoe het komt dat de kinderen zich zo gedragen. Juf Chantal snapt er niets van en besluit op zoek te gaan naar hulp.
De volgende dag vraagt juf Chantal aan de directeur en aan alle meesters en juffen of die een oplossing weten. Maar helaas, niemand heeft een goed idee dat zou werken voor alle kinderen waar juf Chantal zich zorgen over maakt. Er zijn wel wat oplossingen voor drukke kinderen, of voor kinderen die vaak iets niet snappen, maar niet voor zo veel verschillende manieren van hoe de kinderen doen. Zo komt het dat ze ’s avonds op internet op zoek gaat en daar leest over de ‘Ik ben oké!’- training. Meteen weet juf Chantal dat dit een oplossing kan zijn voor veel kinderen waar ze zich zorgen over maakt.
Als de kinderen de volgende dag de klas binnenkomen, staat er op het bord bij de dagplanning dat ze zullen beginnen in de kring. In een razendsnel tempo heeft iedereen zijn stoel in de kring gezet, want de kring vinden de meeste kinderen leuk!
“Wat hebben we gisteren een fijne ochtend gehad,” Zo begint juf Chantal haar verhaal en ze wacht even om de kinderen het zich te laten herinneren. “Hoe zou het zijn als dat elke dag zo is?”
Iedereen begint door elkaar te praten tot juf verdergaat. “Luister eens, ik maak mij zorgen om veel kinderen uit de klas.” Haar stem klinkt serieus en je kan zien aan haar gezicht, dat ze het werkelijk meent. Het klinkt anders dan gemopper. “Ik heb het idee dat we elkaar niet altijd goed begrijpen. Ik zou zo graag willen dat iedereen elke dag met veel plezier naar school gaat. Aan jullie werk en aan jullie gezichten merk ik dat het anders en vaak beter kan.”
Alle kinderen luisteren heel stil. Dit is anders dan anders! Juf gaat verder, “Laten we samen eens kijken hoe we dat kunnen veranderen zodat we elkaar beter begrijpen waardoor het vaker gezelliger zou worden in de klas.” Haar gezicht is wel serieus, maar niet streng. Juf lijkt echt iets te willen veranderen! De kinderen hebben ook wel door dat het niet altijd fijn gaat in de klas.
Luke begrijpt direct wat juf bedoelt en zegt met een wijze stem, ”Juf, als we elkaar beter begrijpen, dan hebben we ook vast veel minder vaak ruzie”.
“Dan zou ik ook vaker met plezier naar school gaan,” Thomas gezicht is veel vrolijker. Hij zit nu ook al een hele tijd stil op z’n stoel.
“Wat zou dat fijn zijn,” antwoordt Juf Chantal met veel begrip in haar stem en veel kinderen knikken met hun hoofd omdat ze het daarmee eens zijn. Ondertussen kijkt juf naar Monique en vraagt: “Wat zou jij graag anders willen?” Monique krijgt het warm en haar gezicht wordt rood. Zachtjes antwoordt ze: “Ik zou niet meer bang willen zijn om foutjes te maken.” Aan de gemompel te horen, zijn er veel meer kinderen in de klas die dat wel zouden willen.
Dan vraagt juf bij welke kinderen het weleens druk in hun hoofd of in hun lijf is en veel kinderen steken hun vinger op. En alle vingers gaan omhoog als ze vraagt wie dat vaak vervelend vindt of last heeft van anderen die druk doen.
“We zijn allemaal anders en allemaal oké. We hebben allemaal onze talenten en dingen die we nog zouden kunnen leren. Dingen waarbij je denkt: ‘O jee, hoe moet dit nu weer?’ En als je er dan naar kijkt en iets verandert,kan dat weer oké worden. Van proberen kun je leren en van oefenen word je kampioen! Als we nu eens de komende weken hiermee aan de gang gaan? Weet je wat, we noemen het de ‘Ik ben oké!’- training,” zegt juf Chantal.
Aan het einde van het kringgesprek begrijpen de kinderen dat er voor iedereen iets zou kunnen veranderen als ze met elkaar eraan zouden werken. Ze zijn zo enthousiast dat ze meteen wel willen beginnen.
Met elkaar spreken ze af dat eerst de vaders en moeders moeten weten dat de hele klas op maandag met de ‘Ik ben oké!’- training’ zal beginnen. Met elkaar zullen ze gaan werken en praten over hoe het zou kunnen komen dat je het druk in je hoofd wordt of zelfs in je lijf en wat je daar aan kunt doen. Thomas wil graag leren hoe hij beter met zijn aandacht bij zijn werk kan blijven, omdat hij zo vaak
‘o jee- gedachten’ heeft. De meeste kinderen hebben wel iets bedacht wat ze graag anders willen zodat het leren beter zou gaan of dat ze meer plezier zouden hebben op school.
Thuis gaan de kinderen alvast op zoek naar tijdschriften, want de eerste keer zullen ze het hebben over boos, bang en blij. Juf Chantal heeft al verteld dat je dat emoties noemt en als je die kan herkennen helpt dat, want dan weet je bijvoorbeeld dat je boos bent omdat je iets niet snapt en dan kan je hulp vragen in plaats van iets afpakken van iemand anders omdat je je niet fijn voelt.
Na een aantal weken is er veel veranderd in de groep van juf Chantal. Het is niet meer zo druk in de klas. Monique is niet meer bang om foutjes te maken. De kinderen helpen Thomas om een oké- gedachte te zoeken als hij roept, “O, jee ik krijg vast niet op tijd mijn sommen af”” en Nathalie heeft geleerd hoe ze niet steeds afgeleid wordt door haar eigen gedachten en de dingen die om haar heen gebeuren, zodat zij ook haar werk afkrijgt. Ze helpen elkaar herinneren aan de oefening ’ín de knoop, uit de knoop’ als iemand onrustig wordt of niet meer helder kan nadenken. Er is veel minder ruzie en Roos komt zelfs niet meer moe uit school. Ook doen ze nu vaak tussendoor even een oefening zodat hun lijf weer rustig en ontspannen wordt. Het leuke is dat ook thuis iedereen weet hoe dat werkt. Bij veel kinderen worden er ook thuis droomreisjes verteld, net als elke keer in de klas. En als die verteld worden, dan luisteren niet alleen de kinderen die in de klas van juf Chantal zitten naar de verhaaltjes waar je zo heerlijk rustig en ontspannen van wordt...
