Verhaaltje voor moeilijke slapers

Prinses Wakkerientje en de raad van slaapengel Rozemarijn.
© Sylvia van Zoeren www.zintuigenboom.nl

Het is stil in het paleis. Prinses Wakkerientje is vanavond naar bed gebracht door haar favoriete slaaplakei, de weledele mijnheer Beddemans. De Koning en Koningin hebben de weledele mijnheer Beddemans speciaal aangenomen om Wakkerientje te helpen met naar bed gaan. Ze slaapt namelijk te weinig, die Wakkerien. Daardoor wordt ze druk en rommelig, zoals de weledele mijnheer lakei Beddemans zegt. Slapen, vertelt hij elke dag wel een keer, heb je nodig om tot rust te komen. Je hoofd wordt kalm. Je lichaam rust uit. En de volgende dag ben je er weer helemaal. Fris en fruitig, klaar voor de uitdagingen van de dag!

De lieve weledele mijnheer lakei Beddemans heeft Wakkerientjes beddengoed heerlijk opgeschud en haar een zacht hoofdkussen boordevol eendendons gegeven. Voor het slapen gaan heeft hij warme melk met honing en salie geserveerd. Drupjes lavendelolie op haar kussen gedaan. Maar het helpt niks. Als Wakkerientje wakker wordt midden in de nacht, is ze ook echt he-le-maal wakker. Met wijdopen oogjes ligt ze in haar zachte, heerlijke bed. Omdat het om haar heen nog donker is luistert ze des te beter naar de geluiden in het paleis. Hier kraakt iets, daar spint een poes. Beneden strijkt een tak langs de ramen. Tik-tik-tik… Ze is wakker! Voor ze het weet staat ze op uit haar hemelbed en gaat ze op zoek naar iets leuks om te doen. Jammer dat iedereen slaapt! Anders hadden ze kunnen rummikuppen, of klaverjassen… Of touwtje springen! Maar de weledele mijnheer lakei Beddemans ligt op één oor en snurkt ongestoord door. Ook de koning en Koningin schurken zich dieper in de donzen dekens van hun hemelbed, ze draaien zich nog eens om en slapen lekker door.

Wakkerientje doet die nacht van alles. Ze vliegt de paleistrappen af. Ze is zich van geen kwaad bewust. Ondanks het nachtelijk tijdstip wandelt ze door de gangen van het grote paleis, bezoekt ze de keukens in de vleugel van het personeel, knabbelt daar op pasgebakken koekjes en drinkt de kannen melk leeg. Ze speelt nog een deuntje op de koninklijke piano en schildert een mal schilderij. Als eerste zit ze aan de koninklijke ontbijttafel en smeert ze toastjes en eet ze een zachtgekookt eitje.

‘Pffft. Heeft onze Wakkerien weer niet geslapen!’, knort Koning Wakkermans. ‘Ik heb net klachten gehoord van de keukenlakei. De verse melk is op en de koekjes zijn uit de trommel. Dat kan zo onmogelijk langer! Mijn personeel klaagt dat het een lieve lust is.’

Wakkerientje doet net alsof ze nergens van weet. Hoezo was ze in de keuken? Hoezo dronk ze de melk op? Ze deed gewoon wat leuke dingetjes! Ze stelde zich voor dat ze met een speelkameraadje verdwaald was en dat ze eindelijk de bewoonde wereld terugvonden. Om het te vieren kregen ze verse koekjes! En ze speelde dat ze een concert gaf in het wereldberoemde concertgebouw en ze won een gouden medaille! En daarna was ze een beroemde schilder die een schilderij maakte dat wel 10 miljoen waard is!

Nee hoor, Wakkerien is zich van geen kwaad bewust. Ze speelt alleen maar dat het een lieve lust is.

Die ochtend echter in de klas suft Wakkerien een beetje weg. En die avond is ze erg onaardig tegen lakei Beddemans. Ze is geprikkeld als een stekelvarken en ze heeft stress! Haar hoofd is druk en vol ideetjes. Ze is er ongeduldig van geworden. Dat voelt ze in haar buik en benen. Die willen steeds bewegen. En ze heeft van binnen een beetje haast. Alsof ze steeds ergens op tijd moet zijn!

De koning en koningin kijken elkaar aan.

Het is nu toch echt wel tijd voor de slaapengel!

De koning pakt de telefoon en belt.

Even later is hij klaar en zegt: ‘Zo en nu naar bed. Slaapengel Jafaël stuurt een bengeltje  bij je langs vanavond. Luister alsjeblieft goed naar haar!’

Hij geeft Wakkerientje een dikke kus en gaat heerlijk naar zijn eigen bed.  Nog eenmaal draait hij zich om:”Ik wil graag dat je wakker wordt als de wekker van je mama en mij gaat. Welterusten lieverd! Tot morgen!”

Wakkerientje krijgt warme melk van de weledele mijnheer lakei Beddemans, neemt een heerlijk warme douche, gaat lekker liggen tussen kraakheldere lakens en wacht tot de slaap komt. Die is er snel want ze is moe. Maar na een paar uurtjes: ja hoor! Wakker is Wakkerien. Donkerte om haar heen, getik tegen het raam van de twijgen van de dikke notenboom, de kat die spint, een uil die roept… Oehoe! Tijd om iets te verzinnen! Maar: voor Wakkerien haar bed uit kan stappen lijkt het wel alsof het een beetje lichter wordt in haar kamertje. En als ze haar hoofd omdraait ziet ze een lief klein engeltje naast haar bed staan. Slaap(b)engel Rozemarijn grinnikt en gaat op Wakkeriens voeteneind zitten.

“Zo!”, zegt ze op grappige toon. “Ik ben slaapengel Rozemarijn en ik ga jou helpen hoor! Want ik hoorde dat jij elke nacht door het kasteel dwaalt en dat je overdag moe en geprikkeld bent. Je doet ‘s nachts wat je overdag moet doen, en overdag wat je ‘s nachts moet doen! Super onhandig! Nou ja, ik weet er wel iets op hoor!”

Wakkerientje vindt het een wonder! Ze luistert naar de lieve grappige stem van Rozemarijn. Een echte slaapengel aan haar voeteneind! Wie maakt dat nou mee! Ineens hoeft ze geen concert meer te geven, of een wereldberoemd schilderij te schilderen.

“Ga maar lekker liggen.’ Zegt Rozematrijn. “Maak eens een vuist van je handen? Voel je de spanning in je handen? Je spieren worden hard. Alsof ze wakker willen blijven. Maak nu eens een vlinder van je handen? Een vlinder fladdert van bloem tot bloem. Je hand wordt zacht…” Rozemarijn doet het voor dus het is harstikke makkelijk voor Wakkerientje om het ook te doen.

Wakkerien volgt alle aanwijzingen van Rozemarijn op. Ze spant steeds een deel van haar lijfje en maakt het even later weer zacht. En ze ademt tussendoor zacht en rustig in en uit zoals Rozemarijn haar voordoet.

(tegen het luisterende kind) Straks mag jij de oefening ook even doen! En als je dan zo lekker hebt geoefend, zul je merken dat je lichaam wil gaan slapen. Dus sluit je ogen maar! Voel maar hoe dat heerlijke bed van je jou draagt.

Wakkerientje voelt haar ogen zwaar worden. 

Rozemarijn is een echte eersteklas super slaapengel en heeft daarom nog een handig trucje:

“ En nu doe je alsof je een slaaptrapje afdaalt, je gaat rustig naar beneden, tel maar mee: vijf, vier, drie … je wordt steeds rustiger en slaperiger, en twee en …… één! Je lichaam is een beetje zwaarder geworden en je ademt heerlijk rustig in en uit. Je ogen worden rustig, en je denkt aan een keer dat je heerlijk voelde, bijvoorbeeld omdat je in een heerlijk warm bad zat, of je liet meevoeren met de golven in de zee! (voorlezer: bedenk hier wanneer je kind zich een keer helemaal ontspannen voelde!)

En als je weer wakker wordt midden in de nacht hoef je alleen maar aan je slaaptrapje te denken en naar beneden te gaan, en met elke trede zul je merken dat je slaap terugkomt. Je hoeft alleen maar te denken: 5, 4, 3, 2 en 1!  En als je s’ avonds naar bed gaat luister je naar mijn verhaal en tel je van 5, 4 ,3 ,2, en 1 en dan zul je in dromenland zijn! Pas als de wekker van je papa of mama rinkelt weet je dat het tijd is om weer een wakkere Wakkerientje te zijn! De dag gaat dan weer beginnen. Welterusten Wakkerientje!

“Er is een wonder gebeurt!”, denkt de weledele mijnheer lakei Beddemans als hij die ochtend Wakkerientjes kamer binnenloopt met warme thee en een beschuitje. Want Wakkerien slaapt nog. Zachtjes maakt hij haar wakker.

Meteen is ze klaarwakker. Hoera! Een hele dag ligt voor haar! Een dag vol mooie verhalen, ideetjes en leuke dingen om te doen! Wakkerientje rekt zich uit en gaapt eens lekker. Heerlijk uitgerust is ze! En iedereen is tevreden, ook de Koning en de koningin. Zij besluiten om een echte medaille te laten maken om aan Rozemarijn te geven, want ze zijn er trots op dat in hun land een echte super slaapengel woont die –echt waar- de allerbeste is!

En ergens, ver weg in het paleis, telt Rozemarijn blij op haar vingers: “… En van je vijf, vier, drie, twee en één: de slaaptrap af en lekker slapen zal Wakkerien! Maar nu is ze wakker, het is dag en dat is de tijd om leuke dingen te doen! En steeds als ze naar bed gaat of als ze ‘s nachts wakker wordt, zal ik eventjes aan haar denken en met haar tellen: van je vijf, vier, drie, twee en één: en…..lekker slapen zal Wakkerien!”