woensdag 29 februari 2012

Tom is gevoelig voor de energie en sfeer van anderen

Ik wil jullie even voorstellen aan Tom.

Hallo Tom!  Kom je er eventjes bij?


Kijk! Tom heeft een lichaam. Hij beweegt zijjn lichaam. Met gymnastiek, als hij loopt, danst  en fietst. Zijn lichaam doet van alles. Het brengt Tom van de ene plek naar de andere plek.

Ook heeft Tom een brein. Dat is een deel van zijn hoofd. Zijn brein denkt na en helpt hem van alles en nog wat te leren en dingen te begrijpen.

O ja! Tom heeft ook een aura. Dat zie je niet, maar het is er wel.

Ik teken het nu maar even zo. Zie je wel? Het is net een ei. Een energie-ei. Want zijn aura is gevuld met energie. En dat is iets dat je meestal niet ziet.

In zijn energie-ei zit alles wat Tom voelt en denkt. 

Soms ziet Tom dingen die mama en papa niet zien. Soms weet Tom dingen die papa en mama niet weten. Tsjonge, denken ze dan, waar haalt die jongen het vandaan!

Kijk daar! Ik zie Gijs. Gijs is Tom’s broer. Ze vinden elkaar meestal leuk, maar heel soms ook niet. 

Je raadt het al! Gijs heeft ook een lichaam, een brein en een aura. Papa ook. Mama ook. Alle opa’s en oma’s ook. Alle jongens en meisjes ook. Waar ze ook ter wereld wonen; iedereen heeft een lichaam, een brein en een aura.

Omdat je energie niet ziet, denken de meeste mensen dat ze geen aura hebben. Dat is jammer.  Sommige mensen weten het gelukkig wel. Dan zien ze bijvoorbeeld kleur om iemand heen. Of ze voelen iets.  Je aura, dat is wat jij uitstraalt de wereld in.

Tom ziet dat ook wel kleurtjes om mensen heen. Gijs niet. Dat vindt Gijs wel jammer eigenlijk.  Want het lijkt nu net alsof Tom meer bijzonder is dan Gijs. Mama en papa hebben al gezegd dat dat niet zo is.

Tom voelt ook energie. Soms voelt het warm, soms koud, soms heel erg fijn of niet fijn. Als mensen een fijne aura hebben dan voelt Tom zich meteen meer op zijn gemak.

Jij  kunt ook voelen dat er iets is hoor!  Wrijf je handen maar eens tegen elkaar. Door dat te doen worden ze heel erg gevoelig. Hou je handen nu tegenover elkaar met een afstandje er tussen. Als je ze langzaam en stil naar elkaar toe beweegt en van elkaar af, kun je misschien al iets voelen.

Je kunt ook proberen de aura van papa of mama te voelen. Maak je handen maar weer gevoelig door ze te wrijven. Nu loop je heel langzaam en stil met je handen voor je uit naar ze toe. Voel maar eens wat er is. Soms moet je het meer keren doen, voordat je iets voelt. En het is een beetje gek, maar als je denkt dat je niets zult voelen, gaat het meteen moeilijker! Probeer nu heel stil en langzaam te zijn en niet te veel te denken!

Je kunt ook je aura heel groot maken. Of heel klein. Als je het denkt, dan doe je het al.
Want je aura, dat is ook wat jij denkt! Je aura doet dus meteen wat jij denkt.
Je aura kleiner maken doe je door de rand van je energie-ei naar je toe te trekken. Het is dan net alsof er een warm dekentje om je heen valt.

Mama probeert het ook te doen. Hé, denkt Tom, eigenlijk vind ik dat helemaal niet fijn. Nu voel ik me een beetje alleen. Ik heb liever ook mama’s energiedekentje om me heen.

Een keer was mama snipverkouden. Toen ze terugkwam van haar werk ging ze op de bank liggen. Tom was dicht bij haar, want hij wilde haar een beetje verzorgen. Na een tijdje werd hij moe, en een beetje misselijk. Wat gek! Net was er nog niets aan de hand. Al gauw werd hij hangerig en wilde net als mama op de bank.

Tom, zei mama, ga jij maar met Gijs en papa naar buiten, wat leuks doen. Ik voel me niet lekker. Dat heeft niets met jou te maken. Ik krijg gewoon een beetje griep. Mama kan heel goed voor zichzelf zorgen hoor! Ook al is ze een beetje ziek.

Toen Tom  buiten aan het voetballen was samen met papa en Gijs voelde hij zich al gauw weer goed. Het is beter als mama’s dekentje even niet om Tom heen is als ze ziek is. Dus mama ging naar boven en naar bed en Tom  voelde zich ook daarna heel goed.

In een dorp vlakbij Tom en Gijs woont een aardige mevrouw die heel veel kan uitleggen over dit soort zaken. Tom en papa gaan daarom naar haar toe. Cora heet ze, en ze vertelt aan Tom en papa dat Tom zoveel voelt omdat zijn aura zo gevoelig is.

Zijn aura is zo helder als een mooie kristal en reageert meteen op dingen die gebeuren, bijvoorbeeld de griep van mama. Maar ook op drukke energie in de klas, of het elkaar plagen op het schoolplein, en natuurlijk ook op leuke dingen. Want alle fijne dingen voelt Tom ook heel erg goed! Maar als er bijvoorbeeld energie in zijn aura komt van een boos iemand voelt Tom zich niet echt fijn.  En als er heel veel drukke energie in zijn energie-ei komt, wordt hij zelfs een beetje druk!

Cora leert Tom hoe hij zijn aura kan schoonmaken, door alle onprettige energietjes er gewoon uit weg te laten stromen. Tom mag zelf een manier verzinnen. Hij doet alsof hij een ritsje opentrekt en laat daardoor alle onplezierige energie weggaan, terug naar waar het vandaan komt. Hij maakt zijn aura weer vol en sterk door er zonlicht omheen te laten stralen.

Tom begint het beetje te begrijpen. Soms moet je aura klein zijn, en soms mag hij heel groot zijn. Daar kun je voor kiezen. Als je je prettig voelt dan maak je hem groot. Wil je jezelf een beetje beschermen en je goed kunnen concentreren dan maak je je aura gewoon een beetje kleiner. 

Gijs verzint nog iets: hij doet alsof hij in de klas in de auto zit (wat denk je? Een Porsche natuurlijk!) en doet alsof hij alle raampjes dichdraait. Ze verzinnen steeds leukere dingen om zichzelf af en toe te beschermen tegen alle drukke energie: in een glazen huisje gaan zitten, of een mooie gouden jas aantrekken.

Handig hoor! Ze zorgen nu niet alleen goed voor hun lichaam, en leren niet alleen van alles op school, maar ze hebben ook geleerd goed voor hun aura te zorgen. Ze kunnen nu ook veel beter opletten in de klas. Ze worden veel minder afgeleid door alles. Iedereen is blij: papa en mama, Tom en Gijs, maar ook de juffen in de klas. Want zij hebben besloten alle kinderen dit verhaaltje voor te lezen!




Sylvia van Zoeren