Simone Zwaan's verhaal: Bang in het donker

Bang in het donker

Ga maar lekker zitten en ontspan je maar. Adem lekker diep in en zo lang als je kunt weer uit. Als je inademt adem je helemaal tot in je buik en daarna adem je heel lang weer uit. Doe het maar een paar keer. Je voelt je al lekker ontspannen. Voel maar hoe de stoel je draagt. Je voelt je rug tegen de rugleuning en je billen die helemaal in de stoel zakken. Je hoeft helemaal niets te doen. De stoel draagt je hele lichaam. Voel maar hoe zwaar je wordt. Je wordt helemaal rustig en kalm van binnen.

Het is een mooie dag. De zon schijnt lekker en de lucht is helemaal blauw. De vogeltjes fluiten en de muggen dansen boven het water. Je wandelt door de mooie omgeving en ziet van alles. Er zwemt een moedereend in het water en ze heeft allemaal kleine pulletjes. Wat zijn ze lief en klein! Allemaal kleine bolletjes in het water. Ze zwemmen kris kras door de sloot en soms moeten ze even snel zwemmen om hun moeder bij te kunnen houden. Moedereend zwemt door want ze heeft een beetje haast. Straks wordt het donker en dan wil ze veilig met al haar kindjes op het nest zijn. 
De kleine eendjes zijn heel nieuwsgierig en willen alles onderzoeken. Het is allemaal onbekend voor ze en ze willen het liefst alles ontdekken. Wat is de wereld toch groot en leuk en grappig! 
Er zijn allemaal interessante dieren die ze niet kennen in het water en op de kant zijn er ook een hoop dingen te ontdekken. Onder water zwemmen er vissen met ze mee en die kriebelen af en toe aan hun pootjes! Dat kietelt heel erg en de eendjes zwemmen dan weer gauw een ander kant op.

Eén eendje raakt een beetje uit de koers. Hij ziet daar iets heel spannends. Het lijkt wel een grot. Hij zwemt er naar toe om eventjes snel te kijken wat het precies is. Zou er iets inzitten? Als hij de grot nadert gaat hij zachtjes zwemmen. Hij vindt het wel een beetje eng hoor! 


Voorzichtig zwemt het eendje de grot in. Wat is het hier donker, hij kan helemaal niets zien! Help, wat moet ik nou doen denkt het eendje. Ineens ziet hij een heel klein lichtje in de grot. Wat is dat nou? Is daar iemand, vraagt hij met een bibberend stemmetje.

Welkom, klein eendje hoort hij dan. Kom maar verder hoor. Wees maar niet bang. Ik ben het engeltje van het licht. En ja hoor, daar staat een heel klein engeltje met een klein lantaarntje. Het kleine lantaarntje geeft een heel mooi gouden licht en het eendje voelt zich meteen een stuk beter. Wat doe jij hier, vraagt het eendje aan het engeltje? Ik ben het engeltje van het licht. Als je bang bent in het donker kun je aan mij denken en dan kom ik met mijn lantaarntje met het gouden licht. Aangezien ik toch in de buurt was en merkte dat je een beetje bang was, heb ik mijn lantaarntje voor je aangestoken. Als je wilt kun je me altijd roepen hoor!

Nou, dat lijkt me een goed idee zei het eendje. Fijn dat ik dat weet, want ik was eigenlijk wel erg bang in het donker en nu ben ik dat helemaal niet meer! Bedankt lief engeltje en nu ga ik gauw naar mijn moeder terug. Het eendje zwemt gauw weer terug naar zijn moeder en broertjes en zusjes. Het wordt al een beetje donker. Hij vertelt over het engeltje met het gouden licht. Fijn roept iedereen, als we bang zijn in het donker roepen we het engeltje en dan zijn we nooit meer bang! Kom nu maar gauw, zegt moedereend. Snel het nest in en lekker gaan slapen allemaal. Dat gaan we zeker doen, roepen alle eendjes!! De eendjes gaan allemaal lekker slapen en zijn nooit meer bang in het donker. 

Ik tel tot 10 en bij 5 mag je meetellen. Bij 10 doe je je ogen weer open en voel je je weer fris en helder.

Simone is consulente Wijze Ouders